Łęgi Rogalińskie

Dawno tam nie byłam, bardzo dawno … Kiedyś bywałam tam częściej, przeważnie o wschodzie słońca, w celach oczywiście fotograficznych 🙂 Dzisiejsza piękna pogoda i wizja rogalińskiego zachodu słońca sprawiły, że wsiadłam na rower, do torby schowałam aparat i pospieszyłam na spotkanie z rogalińskimi dębami.

Po przyjeździe na miejsce trochę się zmartwiłam – zachodzące słońce skrywały chmury.

Słońce na szczęście poradziło sobie w ten sposób, że ukazało się po chwili poniżej chmur i rozpoczęło malowanie nieba:

Z każdą chwilą chmury zmieniały barwę

W końcu trzeba było ruszać w drogę powrotną. Wtedy na niebie pojawił się On. Trochę chudy,ale jakże malowniczy.

To było naprawdę miłe zakończenie wycieczki i pięknego, jeszcze letniego dnia.