Dzięki wyjątkowemu przewodnikowi, który opiekował się naszą grupą w Ziemi Świętej, mieliśmy możliwość dotarcia do rzadko odwiedzanych miejsc. Jednym z nich jest Studnia Jakuba.
Znajduje się ona w mieście Nablus, dawniej Sychem, w Samarii, czyli obecnie na terenie Autonomii Palestyńskiej. Studnię tą według tradycji wykopał Jakub, syn Izaaka. Przy tej studni zatrzymał się Jezus, gdy przechodził przez Samarię w drodze powrotnej z Jerozolimy do Galilei i tam spotkał Samarytankę (ewangelia wg św. Jana 4,1-42).
Obecnie studnia znajduje się w krypcie grecko-prawosławnej świątyni dokończonej tam w ostatnich latach. Wcześniej w IV w. był tutaj kościół, który został zniszczony przez Samarytan w V w. Kolejny kościół uległ zniszczeniu podczas najazdu arabskiego w VII w. Następną świątynię nad studnią wznieśli Krzyżowcy w 1175 roku, ale przetrwała ona zaledwie kilkanaście lat, gdyż po bitwie pod Hattim w 1187 roku została zniszczona przez wojska Saladyna. Do połowy XIX w. teren wokół studni Jakuba był ruiną, o której jednak miejscowi chrześcijanie zawsze w jakiś sposób pamiętali. W drugiej połowie XIX wieku grecki Kościół prawosławny zdołał odzyskać od Turków studnię i przylegający do niej teren. Z powodu braku środków studnię obudowano jedynie skromną kryptą, a pilnujący jej mnisi spali w celach wybudowanego tuż obok klasztoru. Dopiero pod koniec XX w. zdołano zebrać odpowiednie fundusze, które pozwoliły na wybudowanie obecnej świątyni.
Już samo wejście na teren przy klasztorze i kościele przenosi nas w inny świat – znajdujemy się nagle w pięknym, zadbanym ogrodzie, a sama świątynia jest po prostu piękna – zbudowana z białego piaskowca na planie greckiego krzyża, nad nią góruje ciemno różowa kopuła, a od frontu wznoszą się dwie wysokie wieże.
Wnętrze jest bardzo jasne i znajdują się w nim, jak zwykle w kościele prawosławnym, wspaniałe ikony.
Sama Studnia Jakuba wydaje się mała, cembrowina ma niewiele ponad metr wysokości, zaś otwór, przez który spuszcza się czerpak, jest wąski. Jednak dalej studnia rozszerza się do 2,5 m średnicy i jest bardzo głęboka, ok. 30 m. Przy studni jest wiadro, którym można zaczerpnąć wody – oczywiście tak zrobiliśmy. Woda jest wspaniała – źródlana, krystaliczna.
Pobyt w tym miejscu pozostanie dla nas niezapomnianym przeżyciem.
Niesamowite miejsce
PolubieniePolubione przez 2 ludzi
Tak, chyba to miejsce zrobiło na nas największe wrażenie podczas tego wyjazdu.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
I się nie dziwię bo jest niezwykłe
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Piękny kościół, wspaniałe miejsce i historia.
PolubieniePolubione przez 2 ludzi
Z moich obserwacji wynika, że kościoły prawosławne są budowane zawsze zgodnie z dawno wypracowanymi wzorcami i dzięki temu są ponadczasowe i mimo, że kościół jest całkiem nowy, to czuje się tam naprawdę historię.
PolubieniePolubione przez 2 ludzi
Cudowności!!
PolubieniePolubione przez 2 ludzi
Zdecydowanie tak!
PolubieniePolubione przez 1 osoba